Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Bescheren]

BESCHEREN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en scheren: ik beschoor, heb beschoren. Rondom afscheren: zich het hoofd laten bescheren. Van hier ook beschering: de eerstelingen van de bescheringe uwer schapen. Bybelvert.