BEGAAN, bedr. w., onregelm. Van het onscheidb. voorz. be en gaan: ik beging, heb begaan. Betreden: ik heb dat pad dikwijls begaan. - Doen, bedrijven, doch meestal, wanneer van slechte, of gebrekige handelingen gesproken wordt: een schelmstuk - eenen moord - eene dwaasheid begaan. Laat mij met die zaak maar begaan. Hooft gebruikt dit woord in den zin van bejagen, of verkrijgen:
[pagina 317]
[p. 317]
gunst te begaan. In de beteekenis van plegtiglijk vieren, waarin het, onder anderen, bij M. Stoke en Kiliaan voorkomt, is dit woord verouderd. Het deelw. begaan, voor bezorgd, bekommerd, b.v. om, over, of met iets begaan zijn, is in algemeen gebruik.
Auteursrechtvrij