Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Beamen]

BEAMEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en het verouderde amen, navolgen, hetzelfde doen: ik beaamde, heb beaamd. Toestemmen, hetzelfde zeggen: hij heeft alles beaamd. Zie amen.