Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Apenliefde]

APENLIEFDE, z.n., v., der, of van de apenliefde;

[p. 243]

zonder meerv. Eene blinde, onverstandige liefde, vooral van ouderen omtrent hunne kinderen, even als die der apen jegens hunne jongen, die dezelven, somwijlen, uit al te groote teederheid, dood drukken.