Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Akkerbouw]

AKKERBOUW, z.n., m., des akkerbouws, of van den akkerbouw; zonder meerv. Van akker en bouw, van bouwen. Eigenlijk de bezigheid van het bebouwen van den akker. Verder, de landbouw, in het algemeen: zich op den akkerbouw toeleggen - van den akkerbouw leven.

[p. 207]

Wijders de kunst, of wetenschap, van den akkerbouw: den akkerbouw leeren. De akkerbouw is de nuttigste onder alle wetenschappen.