Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[p. 201]

[Afzoeken]

AFZOEKEN, bedr. w., onregelm. Van het scheidb. voorz. af en zoeken: ik zocht af, heb afgezocht. Zoeken en afnemen: de rupsen van de boomen afzoeken. Van hier ook afzoeker, afzoeking.