Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afzoenen]

AFZOENEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en zoenen: ik zoende af, heb afgezoend. Met eenen zoen den twist bijleggen, den vrede herstellen: zij hebben elkander reeds afgezoend.