Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aftroggelen]

AFTROGGELEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en troggelen: ik troggelde af, heb afgetroggeld. Door bedrog, of vleijerij, trachten te verkrijgen: zij heeft mij al mijn geld afgetroggeld.