Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aftrek]

AFTREK, z.n., m., des aftreks, of van den aftrek; het meerv. is niet in gebruik. Van aftrekken. Vertier: die goederen hebben geenen aftrek - door den daaglijkschen aftrek. Hooft. Hetgene, dat van iets afgetrokken wordt:

[p. 185]

na aftrek van de schulden, zal er niet veel overschieten.

Bij Kiliaan komt aftrek ook voor, in den zin van afkeer. Ook bij Houwaert: en eenen aftreck te maken, met eenen loosen vont, tusschen den Conick en sijn Vassalen enz.