Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afreizen]

AFREIZEN, onz. w., gelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. af en reizen: ik reisde af, ben

[p. 162]

afgereisd. Van eene plaats reizen: wanneer zult gij afrelzen? Somwijlen ook als wederk.: zich afreizen, door veel reizen afmatten.