Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Achterlaten]

ACHTERLATEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. achter en laten: ik liet achter, heb achtergelaten. Niet met zich voeren: ik ging op reis, en liet mijne

[p. 99]

papieren achter. Bij den dood nalaten: mijn vriend is gestorven, en heeft groote schatten achtergelaten.