Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aansmelten]

AANSMELTEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. aan, dat hier eene vereeniging beteekent, en smelten: ik smolt aan, heb aangesmolten. Door smelten met iets verbinden: het eene stuk lood aan het andere smelten.