Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aansluipen]

AANSLUIPEN, onz. w., ongelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. aan (naar, tot) en sluipen: ik sloop aan, ben aangeslopen. Stil en heimlijk aankomen.

....... de bevende ouderdom,
Die al vast, op wollen schoenen,
Aansluipt, enz. Poot.