[Aanlasschen]
AANLASSCHEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. aan, dat hier eene zamenkoppeling beteekent, en lasschen: ik laschte aan, heb aangelascht. Met lasschen aan elkander hechten. Hij heeft hier een stuk aangelascht, aangesmeed, aangenaaid.
Auteursrechtvrij