Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanlappen]

AANLAPPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. aan, in den zin van zamenkoppeling, en lappen,

[p. 41]

van lap: ik lapte aan, heb aangelapt. Met lappen aan elkander maken: een kleed aanlappen.