Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aankweekeling]

AANKWEEKELING, z.n., m. en v., des aankweekelings, of van den aankweekeling - der, of van de aankweekeling; meerv. aankweekelingen. Van aankweeken.

[p. 40]

Een jonge telg, of plant. Ook voor iemand, die tot de eene of andere kunst, of wetenschap, opgeleid wordt. Zie over het gemeene geslacht der woorden, in ling uitgaande, aankomeling, en ling.