Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanhijschen]

AANHIJSCHEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb.

[p. 34]

voorz. aan (naar, tot) en hijschen: ik heesch aan, heb aangeheschen. Ook gelijkvl.: ik hijschte aan, heb aangehijscht.