Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanhanger]

AANHANGER, z.n., m., des aanhangers, of van den aanhanger; meerv., aanhangers. Van aanhangen. Een voorstander, of navolger van iemand, of iemands gevoelen: hij is een aanhanger van Plato. Zie er.