Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Aanhangsel]

AANHANGSEL, z.n., onz., des aanhangsels, of van het aanhangsel; meerv. aanhangsels. Van aanhangen. Eigenlijk, iets, dat aan eene andere zaak aangehangen wordt. In eene ruimere beteekenis genomen, iets, dat bij

[p. 33]

eene andere zaak gevoegd wordt: het aanhangsel van een geschrift, boek, enz. Zie sel.