Vaderlandsche historie. Deel 4

Te Hoorn, besluit men geen Ruitergeld meer te geeven.

De Dagvaart, in den Haage, ondertusschen geëindigd zynde, zonder dat 'er eenig middel beraamd was, om 's volks lasten te verminderen, begon het Kaas- en Broods- Volk, op nieuws, de ooren op te steeken. De Westfriesche en Kennemer Steden en Dorpen werden allen, binnen Hoorn, beschreeven. Ook verscheenenze'er allen, uitgenomen Enk-

[p. 277]

huizen, en die van Dregterland^(l). Hier werdt eenpaariglyk beslooten, geen Ruitergeld meer te geeven, al zou men 'er den laatsten man by opzetten. Men verbondt zig, door zegel en brieven, aan elkanderen. Een deel van 't⁺ Kaas- en Broods- Volk werdt aangenomen, om Hoorn te bewaaren. Een ander gedeelte lag te Alkmaar. Hoorn wist, omtrent deezen tyd, van den Raad van Holland verlof te verkrygen, om het Blokhuis, welk men, met reden, hieldt der vryheid van de Stad zeer hinderlyk te zyn, wederom te mogen slegten. Het hadt naauwlyks negen jaaren gestaan, en werdt nu, in korten tyd, ten gronde toe, afgebroken. Om eenige orde op het beleid van den opstand te stellen, werden de aangenomen' Kennemers en Westfriezen, in Vendelen en Rotten, verdeeld. Zy voerden Kaas en Brood in hunne banieren. Veelen droegen ook een stuk Kaas en Brood op de borst, zeggende, dat zy, om dit te bekomen of te behouden, de wapenen hadden opgevat. De Burgery te Hoorn hadt ondertusschen veel overlast van deeze gasten, die alomme in de Huizen liepen, en zig, naar genoegen, deeden opschaffen: den overigen tyd besteedende, met de Stad op en neder te wandelen, en veelerlei moedwil te pleegen. Binnen weinige maanden, maakten zy 't hier zo grof, dat de Regeering, met goede woorden, en, vermoedelyk, ook met giften aan sommigen, te weeg bragt, dat de gantsche hoop de Stad ruimde, en zig naar Alkmaar begaf, alwaar zy grooter aanhang

(l) Handv. van Enkh. bl. 46. Handv. van Drechterl. bl. 63.

+ Beleid van den opstand.

[p. 278]

en meer gunst onder 't volk hadden. Onder weg, bemagtigden zy de Sloten Nieuwburg en Middelburg, die ten gronde toe vernield werden^(m).

(m) Velius Hoorn, bl. 152, 153.