Nieuwe verzen

[p. 85]

Bede.

Klinkt daar, Vader, in mijn zangen

Geen verlangen

Naar Uw aangezicht?

Min ik meer het effen duister

Dan den luister

Van Uw eeuwig licht?

Meer de onbewogen ruste

Dan de lusten

Van den morgenstond?

Meer het slapende vergeten

Dan het weten

Van der dingen grond?

Is daar in mijn hunkrend wachten

Geen gedachte

Aan beloofd genot?

Kan mijn peinzen zich niet heffen

Tot beseffen

Van Uw liefde - God?....

[p. 86]

 

- Houdt tot U mijn lichtschuw' oogen

 

Opgetogen,

 

Zon, die ongedoofd,

 

Mij de aarde en hemel beide

 

Zou verblijden,

 

Zoo ik beter had geloofd.