Nieuwe verzen

[p. 77]

[Tot den tempel, waar geen God ze noodt]

Tot den tempel, waar geen God ze noodt,
Tot het altaar, waar geen kaarsen branden,
Om den leegen kelk uit 's priesters handen
Te ontvange' en 't ongewijde brood,

Moede, maar voor heilbeloften doof,
Komen zij, die niet gelooven konden,
Met den last van onverzoende zonden
En belijdenis van ongeloof.

Moet ik volgen met de moede scharen
Tot den tempel en de leege altaren,
Voor den onbekenden God gebouwd,
Waar men vrede vindt noch hemelhope?...
Ziel, mijn ziel, ik mag u niet verkoopen,
Niet voor hemelvrede of zielsbehoud.