Nieuwe verzen

[p. 75]

[Diep in mijn leven is een heiligdom]

Diep in mijn leven is een heiligdom,
Waar niemand toegang vindt, waar mijn gedachten
Niet binnen durven gaan. Als ik met zachte,
Bevende schreden langzaam naderkom,

Dan hef ik wel de oogen naar het dicht
Gordijn en strek de handen vol verlangen,
Maar grijp de plooien nooit en in mijn bange
Handen verberg ik weenend het gezicht.

Ik durf niet vragen, welke God het is,
Dien ik aanbid maar nimmer durf ontmoeten.
Maar Moeder! Jezus! als Uw beider zoete
Naam door mijn ziel gaat, voel ik als gemis
Mijn liefde, en dan naderen mijn voeten
Het heiligste, dat in mijn leven is.