Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 96]

L

Als 'k haar zal zien tot het huwlijk gaan

met mijnheer X of N,

zal ik daar kalm en rustig staan,

zoo waarlijk als ik hier ben.

De droefheid eerst, daar wil ik niet van;

die is een slecht gevoel;

die maakt belachlijk den besten man,

en maakt den brandendste koel.

De gramschap dan, - maar op wie dan gram?

op hem, den goeden bloed,

die zich het lieve lieveken nam? -

Hij deed, zooals ieder doet.

[p. 97]

 

Op haar misschien, de heerlijke vrouw,

 

die aan eenen andere gaf

 

wat ik zoo graag zelf hebben woû? -

 

Waarom dan gezwegen als 't graf?

 

 

 

Of wel nog op mij, die als een kind,

 

als een kind zoo dom en zoo mal,

 

in dwaze stilte heb bemind? -

 

Dit waar' nog 't gekste van al.