Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

[p. 55]

XXVII

En toch, haar lippen zijn zoo teeder
als of het englenlippen waren!
En toch, haar brandende oogen staren,
als zonnen, zoo vol leven neder!

En toch, haar zwarte lokken hangen
op 't hooge voorhoofd zoo wellustig!
En toch, haar borst, zoo zacht en rustig,
hijgt op en neder met verlangen!