Zwijgende liefde (onder ps. Julius)

(1860)–Julius Vuylsteke– rechtenstatus



[pagina 13]
II Menig jaar duurt reeds die liefde, die mijn kloppend ingewand doorbrandt; 'k droom er dagen en nachten van, vuriger dan ik zeggen kan. Menigmaal zei 'k tot mij zelven: ‘'t Moet er toch eens eindlijk uit!’ 't Besluit om te spreken nam ik ras; en 'k nam ook mijn' besten jas.
[pagina 14]
Maar als 'k weêr mij zag voor de oogen, die zoo diep zijn en zoo naar; 't zwart hair, dat zoo gram u tegengrimt; 't mondjen, dat zoo vreeslijk glimt: dan voelde ik mijn' moed verzwinden, en ik beefde te elken keer zoo zeer! .. Woorden bleven me in de keel, en 'k zei zachtjens: Bonjour, Mad'moisell'.