Verzamelde gedichten(1887)–Julius Vuylsteke– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Vrouwenmond Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? Als een glimlach om uw boorden speelt, o, wie zegt hoe 't ziel en zinnen streelt? Lijk Natuur, wanneer na 't winterlijden lauwe zonnestralen haar verblijden, zoo gevoelt het hart zijn smart geheeld, als een glimlach om uw boorden speelt. Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? [pagina 21] [p. 21] Als een woord, een lisplend liefdewoord uit uw diepten opspringt, half gesmoord, zooals roovers sluipend uit hun holen de arme reizers moorden die verdolen, zoo gevoelt zich 't hart gewond, doorboord door dat woord, dat lisplend liefdewoord. Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? Als gij kwijnend openstaat en smacht, wie verklaart die wondre aantrekkingskracht, die de lip des mans, in 't woeligst streven, onweerstaanbaar op uw lip doet kleven? Vrouwenmond, wie zegt van waar die kracht, als gij kwijnend openstaat en smacht? Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? Als de lip des mans uw lippen drukt, o wie maalt hoe 't lijf en ziel verrukt? Tintelingen roeren spier en aderen; en wat balsem kan den balsem naderen, dien de man op uwe boorden plukt, als zijn lip uw heete lippen drukt? [pagina 22] [p. 22] Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? 't Zij gij lacht, of spreekt, of week verlangt, of de lip des minnaars driftig prangt, en dan zwijgt, van liefde en wellust dronken, - o, hoe voelt zich 't hart aan u geklonken, 't zij gij lacht, of spreekt, of week verlangt, of de lip des minnaars driftig prangt! Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? Lach! maar zij de lach steeds rein en echt! Spreek! maar 't woord zij eerlijk en oprecht! Smacht! maar zij 't verlangen mild en teeder! Kus! o kus, en kus hem telkens weder, hem dien ge in uw macht houdt als een' knecht... O, wees rein en teeder en oprecht! Aangebeden vrouwenmond, wie verkondt uw bekoorlijkheden? Vorige Volgende