Verzamelde gedichten

XLVI

Wij waren weer getwee te zamen,

getwee alleen,

'k Dorst van mijn liefde weer niet aâmen:

dit raadt elkeen.

Ik sprak van 't vrije jonglings-streven,

van blijde jeugd,

studenten-geest, studenten-leven,

studenten-vreugd.

Ik sprak van zorgeloos te zwieren,

van lied en glas,

en van luidruchtig feesten-vieren,

waar 'k zóó voor was.

[p. 45]

 

Daar heeft ze mij den raad gegeven

 

(de goede vrouw!)

 

dat ik mijn ongebonden leven

 

wat beetren zou.