Verzamelde gedichten

XLVII

Van een lieflijk meisje goeden raad te ontvangen

heeft iets tooverachtig zoet;

en al treft hij scherper dan gij zoudt verlangen,

toch verlicht hij 't zwaar gemoed.

Want er is een balsem aan dien doorn verbonden:

zijn de woorden wel wat hard,

onder de berisping, door den mond gezonden,

toont zich 't liefderijke hart.

Zoo ook worden winden, die uit wereldhoeken

waar eene eeuw'ge lente praalt,

onze koude landen vliegend soms bezoeken,

met geluk en dank onthaald.

[p. 46]

 

Brengen zij ook meermaals wolken op hun wieken,

 

toch hun adem laat ons teêr

 

lauwe tochten voelen, zachte geuren rieken

 

van een mildere atmosfeer.