Verzamelde gedichten

XLII

De nieuwjaardag is een schoone dag

om alles zonder vrees te zeggen;

wat men gevoelt, dat kan en mag

m' in 't nieuwjaar-complimentje leggen.

[p. 40]

 

Ik trek dan op, en onderweg

 

wil ik twee nieuwjaarwenschen bereiden,

 

d' een' dien ik luid der familie zeg,

 

en d' andren voor juffrouw tusschen ons beiden.

 

 

 

Dat plan is schoon. - 'k Kom in den salon, -

 

ik zwom in 't zaligste hopen en wanen; -

 

de liefste glinsterde daar als een Zon,

 

maar ach! de Zon was niet zonder Manen.

 

 

 

Twee onzer heeren toonden haar druk

 

hun diepe complimenteeringskunde;

 

ik wenschte hun met den mond veel geluk,

 

'k weet niet wat hun mijn harte wel gunde.