Verzamelde gedichten

XXIX

God heeft voor eene enkle beet

in een'appel (!)

Eve en Adam zóó doen boeten,

dat wij 't nog bekoopen moeten.

[p. 28]

 

Duizend, duizend, duizend jaar

 

zijn verloopen,

 

en de straffe drukt ons immer:

 

't wordt er zelfs nog daaglijks slimmer!

 

 

 

Ja, zoo is 't: de goede God

 

houdt een' winkel.

 

Vreugden kan de mensch er halen,

 

maar hij moet ze duur betalen.

 

 

 

Dure prijs voor goede waar,

 

dat is eerlijk.

 

Voor één' appel eeuw'ge smarte:

 

wat dan voor mijn meisjes harte?

 

 

 

Ha, wie eens de min geniet

 

van dien engel,

 

gansch dien hemel zijn mag noemen, -

 

hoort voor 't minst ter hel zich doemen!