Verzamelde gedichten

XVIII

't Deurtje, dat half open staat

's avonds laat,

spreekt zoo klaar,

in zijn stomme taal, van minnen;
't zegt: ‘De schat, dien ik bewaar,

‘roept u naar;

‘welbeminde, kom, kom binnen!’

't Half geopend mondjen is

ook gewis

en niet min

naar een lieven gastheer wachtend;
't wenkt den zoeten kus der min:

‘Kom, kom in,’

roept van binnen 't hartje smachtend.