Verzamelde gedichten

XV

Haar mond, die spreekt, is als een zang

die hoofd en harte kan bekoren;

de zang, die vloeit van haren mond,

komt in haar vonklende oogen gloren.

[p. 16]

 

Haar mond, die spreekt, is als een zang,

 

waar ik mijn' geest op wiegen late:

 

haar borst, die op en neder gaat,

 

slaat, als een directeur, de mate.