Verzamelde gedichten

[p. 15]

XIV

Gelijk een vuur, dat flonkert

door dunne nevelen heen,

zoo schittert, half verdonkerd,

haar oog onder de oogeleên.

Wilde, brandende oogen,

drijvend in eenen vloed

van zachtheid en mededoogen:

half water en half gloed.

O tooverachtig gemengel

van week gevoel en van drift!

O tolken van 't hart van dien engel,

brengt gij mij laving of gift?