Verzamelde gedichten

[p. 8]

VI

Toch sprak ik: ‘Ja, de schepsels spreken;
ja, geur, en kleur, en klank zijn stemmen:
doch wàt is 't, dat ze ons allen preêken,

die vliegen of kruipen of zwemmen?

‘Die vrage laat zich licht beseffen:
zoo duister immers zijn hun talen!
Hij moet, wie goed den zin wil treffen,

de hulpe van taalmannen halen.

‘Nu, zulk een taalman is de Dichter;
die zegt te recht en met veel waarheid:
“De Schepping roemt den Wereld-stichter!”

Dat zal hij u toonen met klaarheid.