Uit het studentenleven en andere gedichten

[p. 103]

's Avonds.

Soms nog als de avond is gevallen

en alles in stad reeds stil,

draagt mij mijn voet voor 't huis waar zij woonde,

ofschoon ik het zelf niet wil.

O bloemeken van mijn eenzaam leven,

mijn liefde, mijn lust, mijn vreugd!

Een andre geniet nu uw geuren en kleuren,

en doet zich deugd aan uw jeugd.

Dan bersten de donkere erinringen open

als hagelwolken, op mij;

dan loop ik zoo haastig mooglijk schuilen

in de herberg daar naastbij.