Anatomia. Dat is ontledinghe van den geestelycken mensch

[fol. ***3r]

Een ander.

HEt stervelijcke volck en kent sich selven niet;
Maer de schors voor den boom, 't huys voor den weert aensiet:
Het meynd (ô dwaesheyd groot!) dat dese aerdsche leden
Den waren mensche zijn, vol van verstand en reden.

2. Doch het bedrieght sich selfs, de mensch veel schoonder is,

End' eenen Tempel Gods en Kerck' is voor gewis,
Gemaeckt naer Godes beeld, gantsch geest'lijck sonder smetten,
Een liever van de deughd, nae-volger van Gods Wetten.

3. 't Is waer: de mensche is door Adams droeven val

Verandert end' ontçierd: het is verdorven al:
Daer en is niet in hem (ick segge niet) gebleven
Waer door hy kommen kan tot d'eerste staet verheven.

4. Maer God die heeft in Christ verkoren een Gemeent,

Die hy door zynen Geest maeckt heyligh, onverkleent;
So dat de mensch door sond vervallen en mispresen
Word geest'lijck, hemelsch, goed, rechtveerdigh, vroom van wesen.

5. In dien ghy desen Mensch wilt gantsch ontledet sien,

Door-leest dit weerdigh boeck, u wille sal geschien;
Ghy sult van lit tot lit den Geestelijcken Mensche
Doorsien met geestes oogh naer uwes herten wensche.

6. Gaet dan in uwe borst, en wel door-soeckt met my,

Of het daer so gestelt, als dit boeck leeret, zy;
Ick vreese daer sal noch al vele aen ontbreken:
Dies laet ons trachten seer te bet'ren die gebreken.

7. So sullen wy (God geefs!) van Deughd tot Deuget gaen,

Het oude leggen af, het nieuwe nemen aen;
Tot dat wy komen daer het al volmaeckt sal wesen,
In Gods Huys VREDE RYCK, DE VRY, Stad uyt gelesen.

IACOBVS VIVERIVS. Medicijn.