Anatomia. Dat is ontledinghe van den geestelycken mensch

[fol. ***2v]

Sonnet.

F undament van de deughd! ô grond-steen van de deughden!
R oert niet alleen de Mensch uyt-wendigh, maer de Ziel,
E n maeckt dat zy voor God gestadighlijcken kniel,
D at zy verkrygen mach de saligheyd, met vreughden.

E llick een die dit leest met aendacht, sal verseker
R oepen, met yver uyt: lof, lof zy dees Poëet;
I n wien de zegen Gods men merckelijck af-meet:
C omt laeft u nu, die dorst, van dees genaden Beker.

K omt, komt hier, nu, (ô Mensch!) ghy die graeght nae Gods Leer,
D rinckt uyt dees goedheyds Born, gestroomt van God den Heer,
E n weest danckbaer daer voor, dat hy ons, uyt genaden,

V erleent d'Ont-ledingh van een Geestelijcken Mensch,
R echt om den rechten wegh te volgen, na zijn wensch,
Y der, tot zijn profijt, daer me' hem te versaden.

Gedenckt het Eeuwigh.