T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen
(1612)–H. de Vroom– Auteursrechtvrij
Het XXX. Capittel.
| |
[pagina 193]
| |
sterck van voeten, naemaels gheen crucken meer ghebruyckende. Aert is nv out eenenveertich iaeren. 2. Paulus Walterus van Hueckelem, ende Ga naar margenoot+ sijn huys-vrou Cornelia van Valckenburgh Trichteneers hebben voorts-gebrocht een dochter Sibille ghenoemt, die lam worde als sy drij iaeren out was. Inden slincken arm vande hant totten elleboech toe had sy veel gaten al oftse met spellen ghesteken waeren, die altijts bloet druypten soo sout als pekel, van onverdraechelijcken stanck. Die ouders meynden dat sy betoouert was, om datter een out suspeckt wijf ghesien was met den vingher den arm stijf gheraeckt te hebben, segghende dese woorden. Hoe schoon is dit meysken, ende begost teerstont daernae pijn te ghevoelen in dien arm met een ontbindinghe van alle haer zenuen, ende in dien arm duerde de pijn ontrint twee iaeren lanck. Ende als sy nv daer voor veel medecijnen oock met perikelen ghebruyckt hadde te vergheefs, soo keerde de moeder haer tot ghelofte te doen voor ons Lieue Vrouwe, dat sy inde aenstaende Processie van Paesschen den wech soude ommegaen. Ende op dien dach ginck sy tweemael den wech der Processien om, ende niet langhe daernae, noch voor Sinxen wordde Sybille subitelijck ghenesen, segghende, Moeder wil ick mijn crucken | |
[pagina 194]
| |
int vier worpen? Siet ick gaen sonder crucken. Sy verwonderden hun al, ende loefden Godt inde gloriose maget ende Moeder Godts Maria. Ga naar margenoot+3. Marike Schoorens, huys-vrou van Jan Mignon Bourgoinois soldaet vande Garnisoenen van Maestricht hadden een dochterke Jenneke ghenoemt van neghen maenden, slaepende op haer ouders bedde, gaf met schreyen ende weenen nae haren ouderdom haer pijnen ende de lammicheyt ende onbindinghe der ledekens genoechsaem te kennen. Die vader meynde dattet kint versmacht was. Die moeder om het kint te genesen, ontboet de Medecijns, maer te vergheefs. Veel meynden dat betoouert was, want daghelijcx vermeerderde de sieckte tot ses iaeren toe. Doen was het kint oock seuenthien daghen sonder eten, dan dat somtijts de moeder het kints lippen ververste met haer borsten. Ende alsser gheen hope van menschelijcke remedie meer en was, soo keerden haer de moeder totten besten van alle medecijnen den Heere Godt, ende de Moeder Godts Maria de middelersse, biddende voor de ghesontheyt haers dochters, ende brocht haer kint met haer voor ons Lieue Vrouwe, ende viel op haer knyen voor het Beeldt der seluer: Ende op den dach vande Processie, als voor den hooghen Autaer | |
[pagina 195]
| |
die moeder vierichlijck badt, soo stamelde het kint wt den schoot des moeders, segghende, Moeder ick ben nv ghesont. Sy siende dat haer kint haer oprechten ende gaen wilden, dat noyt haer beenen en had cunnen rueren, droech haer dochter thuys, maeckende haer crucken, die sy gebruyckten totten eersten Sondach daernae. Wanneer als de moeder anderwerf haer kint voor ons Lieue Vrouwen Beeldt gebrocht hadde, soo storten sy haer ghebeden met tranen voor haer dochters weluaren. Sy en hadt soo haest niet ge-eyndt, soo sprack Jenneke totte moeder; Moeder ick heb een schoon vrou voor my sien staen, ick en heb voortaen gheen crucken meer van doen, ick ben ghenesen, ick sal alleen ghaen. Ende dat gheseyt hebbende, wirp sy haer crucken wech, ende offerde die de Capelle van ons Lieue Vrouwe. Maer die moeder nemende haer dochter inden arm, soo sy plach, wildense thuys draghen, maer sy en wilde niet ghedraghen worden, maer ginck met verwonderinghe van vele menschen te voet naer huys, ende is nv noch wel te passe, gaende in haer seuenthien iaeren. 4. Catlijn Willems Nijpels huys-vrou Ga naar margenoot+ heeft een dochter Mayken gehadt, dat soo lam was in haer leden ende soo cranck van voeten tot ontrint haer ses iaeren toe, dat- | |
[pagina 196]
| |
tet niet gaen en cost, noch staen. Die moeder dede ghelofte van haer dochter drij iaeren lanck inde Processie, daer wy nv dickwils af vermaent hebben, omme te draghen bervoets ende alleen int wullen. Eer dat die drij iaeren omwaeren als sy inde Kerck vande Minderbroederen ons Lieue Vrouwe hadde ghebeden voor haer dochter op crucken gaende, sonder vertoeue sijn haer ledenen versterckt ende vande lammicheyt ghesont gheworden, ende aldaer laetende haer crucken tot ghetuyghenisse van het miraeckel, is op haer voeten thuys ghegaen, sterck, vast, ende is nv noch ghesont blijuende. |
|