T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen

[p. 189]

Het XXIX. Capittel.
Stomme sijn sprekende gheworden, ende crancke ghenesen.

CHristianus Linsen heeft vercreghen ⁺ by sijn huys-vrou Machtelt Meyers te Maestricht het ionckste soonke Christiaen genoemt. Dit kint was ontrint sijn vier iaeren niet alleen stom, maer oock gants sonder stemme ende gheluyt, noch ten cost lacchen, noch eenich teecken met den mont doen van blijschap. Daerenbouen hadde oock soo den loop dat terstont wtwirp wat spijse oft dranck dat hy in nam. Sijn moeder Machtelt dede het kint ommeleyden beruoets alleen gedeckt int lijnen inde Processie tsanderdaechs nae Paesschen, wanneer dat het Beeldt van ons Lieue Vrouwe ommegedragen wort, wanneer sy oock int lijnen ende beruoets de Processie ommeginck. Maer eer dat sy begosten om te gaen, soo begost Christiaen te lacchen, dat hy noyt en hadde ghedaen. Als hy nae de voldaene Processie thuys ghecomen was, soo heeft hy hertelijck geten, ende de spijse binnen gehouden. T'sauonts begost hy te spreken, blij wesende ende vrolijck. Van dyer ure af is hy sprekende gheworden welsprekentlijck, gheheel ghesont ende sterck gheworden, ende gaet nv in sijn neghenentwintich iaeren.

+ Int Iaer 1580.

[p. 190]

⁺2. Agnes Schrijuers, huys-vrou eertijts van Paschasius Eueraerts van Maestricht, is gheboren int iaer Christi duysent vijf hondert ende achtenveertich stom ende creupel, acht iaeren lanck worden sy ghedraghen ende en sprack niet, en was kictich swarelijck haeren aessem verhaelende. Haer moeder Mayke ghenoemt, wordden inden slaep vermaent, voor het feestdach van Paesschen int iaer 1556, datse gelouen soude met de Processie te gaen, die ter eeren van ons Lieue Vrouwe ghehouden wordt t'sanderdaechs nae Paesschen by de Minderbroeders, dat daer nae haer dochter de spraeck soude ontfanghen ende den ganck. Die moeder is ghegaen om de Processie te houden, ende presenteerde haer dochter inde Capelle van ons Lieue Vrouwe, voor het Beeldt van ons Lieue Vrouwe deuotelijck biddende, voor de ghesontheyt haers dochters. Als nv onder de Hoochmisse ons Lieuen Heere soude opgheheuen worden inde Choor, soo ghinck de moeder inden Choor om theylich Sacrament te aenbidden, laetende haer dochter in de Capelle van ons Lieue Vrouwe. Daerentusschen Agnes ghevoelende dat haer beenen sterck waeren, liep wt de Capelle van ons Lieue Vrouwe tot aen die dore vande Kerck, daer voor den troubelen tijt een ijsere

+ Int Iaer 1556.

[p. 191]

traille naer oude manier plach te leggen. Ende sy die tot noch toe was geweest sonder spraeck ende sonder ganck, vreesden daer ouer te gaen, maer nochtans eenen moet nemende, hief haeren voet op proefden, segghende, Op, op, op, Maer een cremer die met sijn cremerije voor de Kerck stont nemende het meysken, droechse ouer den rooster door de scharen der menschen, die met groote neersticheyt ter Kercken quamen. Maer Agnes en wilde niet meer ghedragen worden: ende nedergeset sijnde vanden dragher opder aerden, ginck alleen thuys, dat iertijts stont tegen ouer de Kerck, ghenoemt inden Briem, maer is nv afgebroken, was naest de Kerck van S. Hilarius. Maer soo het huys eenen hoogen dorpel hadde, bevreest sijnde proefden op te climmen, sprekende de selfste woorden als vore. Die gheburen hun verwonderende quamen toegheloopen. Die vader nam de dochter ouer den dorpel, meynende dat sy moeste ghedraghen worden, soo sy plach, maer Agnes weygerende ghedraghen te zijn, worden vanden vader nedergheset, ende loopende hier ende daer door het huys met wtgheworpen armen scheen te vlieghen. Die moeder van blijschap ende verwonderinghe begost te bloeden wt den mont ende wt de neusgaeten, ende beloefden iaerelijckx met haer

[p. 192]

dochter de Processie omme te ghaen met bloote voeten ende int lijnen. Wy hebben daernaer Agnes gheheel ghesont vanden swaeren aessem, vanden bant der tonghe ende creupelheyt dickwils ghesien ende ghesproken, die noch te Maestricht wel te passe is.