T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen

Het XXVIII. Capittel.
Van creupelen die ghenesen sijn ende recht gaen.

⁺GHielis Ansea het merckschip vuerende van Maestricht ende Luyck ouer ende weder, heeft een heylighen ghesworen dat sijnen sone Simon Ansea geboren is creupel in beyde beenen, ende dat hy tot sijn ses iaeren niet en heeft cunnen gaen, dan met crucken. Die moeder nam een ghelofte voor haeren sone dat sy drijmaels Misse soude laeten doen inde Kerck vande Minderbroederen te Maestricht, ende als op den derden dach die derde Misse gheschiedde, soo stont het kint Simon op sijn voeten bouen natuere, ende worde genesen van sijn creupelheyt, ende liet daer tot een memorie van het miraeckel sijn

+ Int Iaer 1590.

[p. 185]

crucken. De moeder heeft haeren kindt verbonden aen ons Lieue Vrouwe tot een teecken van danckbaerheyt iaerelijcx inde Processie tsanderdaechs nae Paesschen met een brandende keers omme te gaen. Het welck hy ghedaen heeft nv vast ende recht gaende, out sijnde vierentwintich iaeren, ende is een soldaet onder het Garnisoen van Shertoghen-bosch, daer Gouuerneur is den Edelen Heer Baron Antonius van Grobbendonck.

2. Den Edelen Heer Walterus Hoensbroeck, ⁺ Voecht van Valckenburch, als hy woonde te Wijck, welcke stedeke met een brugghe by Maestricht leet, hadde een dochter Margriet genoemt die tot haeren elf iaeren soo ontbonden van knyen was, dat sy een scheef been hadde, dattet scheen oft de beenen in manier van eenen bant vande huepe hingen. Als Catlijn Hemkens in haer huysinghe het lijwaet hadde ghewasschen, door bermherticheyt gheruert wesende, heeft sy Margriet ghedraghen tottet Beeldt van ons Lieue Vrouwe ten Minderbroeders; Ende als sy haer ghebeden ghestort hadde, soo ontfonck Margriet haer crachten ende ginck tot haers vaders huys te voet. Margriet leeft noch op den dach van heden int Clooster der maeghden Zinnich genoemt by Aken, ende is een geprofessede suster. Oock leeft de

+ Int Iaer 1598.

[p. 186]

vader, ende de maert Catelijne, die ghetuyghen geuen van dit miraeckel.

⁺3. Lijsbet van Hagen huys-vrou te Maestricht van Jacob Carkens, hadde eenen neue, Peeter Carkens van vier iaeren, in beyde voeten geheel creupel, die niet en cost gegaen, ten waer dat hy crucken gebruyckten. Die moeder van dit kint Ida ghenoemt, beloefde voor de ghesontheyt haers soons negen sondaghen lanck hem te bringen in ons Lieue Vrouwe Capelle, ende op den Autaer aldaer allen Sondagen Misse te laeten doen vanden Priester. Op den lesten Sondach soo badt die moeder met haeren sone onder de Misse vierichlijck voor den Autaer van ons Lieue Vrouwe. Peeter haer sone stont op sterck op sijn voeten. ende nederlegghende sijn crucken liep tot sijn moeder alle ghebreck vergaen sijnde, ende vaert nv wel out sijnde ontrint thien iaeren.

⁺4. Damianus Praessen, ende Maria Boermans gehoude borghers van Maestricht, hebben een dochterke gehadt Anneke ghenoemt out sijnde een iaer ende ses maenden, dat in beyde beenkens soo creupel was, dattet sonder crucken niet en cost ghegaen noch ghestaen. Als den Chirurgijn al te vergheefs hadde ghearbeyt, soo hebben die ouders gheloften ghedaen aen ons Lieue Vrouwe om remedie te vercrij-

+ Int Iaer 1598.

+ Int Iaer 1600.

[p. 187]

ghen, ende hebben t'dochterke ghebrocht voor het Beeldt van ons Lieue Vrouwe, smaendaechs nae Paesschen als de Processie gehouden wort. Ende als de Priesters drijmaels Misse hadden ghelesen voor de ghesontheyt van het dochterke, ende haer gebeden gestort, soo worde terstont het kint gesont inde Capelle van ons Lieue Vrouwe, alsoo dat sy daer latende haer crucken, corts daernae geheel gesont is ghebleuen.

5. Philippus Kopis ende sijn huys-vrou ⁺ Catlijn beyde borghers van Maestricht, hadden eenen sone Matthijs ghenoemt, eeniaerich die geheel creupel is geworden, De scheenbeenen waeren ghevonden op de manier van een Bourgoens cruys, soo dat niet en cost gaen, maer cruypen, ende dat duerden geheel drij iaeren. Maer oock ten lesten swol t'kints hooft soo seer, dat tweemaels grooter scheen, ende ooc al sijn geheel lichaem, alsoo dat d'ouders voor haer oogen sagen 'tkints doot. Maer het kint riep totte moeder ontrint het feest van Paesschen, draegt my tot die Minderbroeders. Ende als de moeder d[a]t versuemde, soo riep hy anderwerff ende en houden niet op van moyelijck te vallen, tot dat hy daer ghedraghen worde. Die moeder droeghet aen het Beeldt van ons Lieue Vrouwe, ende als sy wilden thuys gaen eer sy wel gebeden hadde, soo weygerde dat het kint, en

+ Int Iaer 1601.

[p. 188]

wilde daer langher blijuen. Anderwerf dan de moeder gebeden hebbende voor het kint, heuet wederom thuys gebrocht. T'sanderdaechs was het gheswel des kints teelemael wech. De moeder verblijdt sijnde ende danckbaer, is t'sanderdaechs nae Paesschen inde Processie voor het Beeldt van ons Lieue Vrouwe ghegaen met bloote voeten gecleet alleen int wulle. En twintich daghen daernae sijn de knyen van bouen tot onder toe soo ghenesen, dat hy tot noch toe seer recht gaet.

⁺6. Die hus-vrou van Francoys Smits te Libbeeck by Maestricht, hadde een dochter van een iaer ende ses maenden, wyens beenen soo wijt van een gheset ende verdrayt waeren, datse schenen te willen breken als sy meynden te gaen, dat ghebreck had sy by nae een iaer. Die moeder beloefde voor de gesontheyt haers dochters, dat sy haer dochter soude doen ommedraghen t'sanderdaechs nae Paesschen inde Processie die ter eeren van ons Lieue Vrouwe gehouden wordt te Minderbroeders. Sy heuet ghedaen. Ende van die ure af begost het kint te ghenesen, welck kint met my veel menschen ghesien hebben sterck van ganck, ende weluarende, out wesende acht iaeren Barbelke ghenoemt.

+ Int Iaer 1601.