Van het Wesen ende ghedaente vande reyne suyuere maghet ende moeder Godts Maria.
Niceph. Callist. l. 2. hist. Eccles. c. 23.
DE manieren, forme ende ghesteltenisse haers lichaems (soo Epiphanius seyt) is dese: In alle dinghen was sy eerlijck, ende deghelijck, sprekende weynighe ende nootelijcke dinghen, licht int hooren, seer gespreecksaem, allen menschen haer eere ende eerbiedinghe aendoende. Van lenghde was sy middelbaer, hoe wel datter sijn die segghen dat sy de middelbaer lenghde te bouen ginck. Sy ghebruyckte int spreken met die menschen getamelijcke vrijheyt, sonder lacchen, sonder onstellinghe, ende princepaelijck sonder gramschap. Van coleur was sy ghelijck graen, geel van hayr, scherp van ooghen geelachtich, die appelen daer in hebbende van olijf coleur. Sy hadde onghevoude wijnbrauwen, tamelijck swert, lanckachtighen neuse, blosende lippen, vol soeticheyt van woorden. Het aensicht en was niet ront maer scherp ende een weynich lanck, oock waeren lanck die handen ende die vingheren. Sy en had gheen hoochmoedicheyt, noch en maeckte haer ghelaet niet, noch en track tot haer eenighe saechticheyt, maer was simpel lief hebbende de hooge ootmoedicheyt. Was te vreden met die cleederen die sy droech soo die coleur mebrocht, ghelijckt blijckt by tghene dat sy op haer heylich hooft plach te draghen, etc.