T'Boeck van Ons Lieve Vrouwe van Maestricht, ende van den oorspronck des stadts, ende miraculeuse beeldt van Ons Lieve Vrouwe, rustende int convent der minderbroederen

[fol. *vjr]

Totte maghet ende moeder Godts Maria.

Syt ghegroet schoon blinckende cieraet, claer,
Den hemel toeghevoecht maecht wtuercoren,
Die bouen de Sonne schoon schijnende opgaet, daer,
Dit boeck t'uwer eeren nv in Duyts comt te voren,
Om dat den mensch daer wt v cracht sou sporen,
Veel vruchten brenghen v moeder des Heeren.
Sulcks bidt t'Conuent, wilt doch aenhooren,
Dat dit boeck v lof en bijstant elck mach leeren,
Ende die broeders die v als meestersse eeren,
Dat rijckdom der Godtvruchticheyt hun mach aencleuen,
Oock dat die onder uwen naem niet en verkeeren,
Hier wt ghewist worden tot een Godlijck leuen,
Dat de verstroyde leden oock worden opgheheuen,
Door d'oprecht ghelooue ter hemelscher salen,
Dat oock alle menschen met Godtvreesentheyt euen,
Door v ghebeden op ten hemel doet haelen.
Ten lesten o maghet, dat hier tGoddelijck bestraelen
Soe toeneme dat wy alle de deughden
Ingaen, volghen v, reyn bruyt, leydersse voor t'walen,
Tot de tsoppen der blinckender hemelscher vreuchden.

Ghebet.

WY bidden v Heere, beschermt deur tghebet van de heylighe Maria altijt maghet, dese familie van alle teghenspoet, ende bewaertse ghenaedichlijck van de laghen der vyanden, wt gheheelder herten voor v ter aerden nederligghende. Door Christum onsen Heere. Amen.