Verzamelde gedichten

[p. 232]

Afgelopen

Het blanke licht
Dringt wijd en gewijzigd
Het venster binnen.

Daarbuiten op de Amstel vaart
Een boot voorbij.
De meeuw Grabock scheert over het water.
Hier binnen komt
De stilte.

Ze legt zich licht
Op daagse dingen
Die snel vervreemden.

(Schouwen in het algemene
Wekt angst,
Maar waarnemen vereenzaamt
Want niemand doet mee.)

Een auto claxont -
Ik wou wel wegrijden.
Maar dit is de bekoring
Van het onmogelijke.

Ik zit hier nog.
Het licht slaat dicht.
Afgelopen.