Verzamelde gedichten

[p. 160]

Nachtlied

Laat de nacht niet weten
Hoe ik van je houd -
Eens spreekt in je dromen
Die je hebt vergeten;
Eer je 't hebt vernomen
Ben ik dood en koud.

Laat mij zwijgend dulden
Dat je me versmaadt -
In de nacht geboren
Gaat een onverhulde
Maan op, die verloren
Aan de hemel staat.

Zo, van ijs en licht een
Kunstig eenzaam vuur,
Levend maar gestorven,
Schijnen mijn gedichten
Als een laat verworven
Nutteloos paruur.

Laat de nacht niet horen
Dat ik om je klaag -
Ik zal je nog vinden
In het blauw bevroren
Licht dat ik tot in de
Koudzwarte ether draag.