Verzamelde gedichten

[p. 135]

Eidos

Er is geen aarde, alleen hemel en hel,
En in de hel verzengt mijn dorre leven;
Van daaruit zie 'k een mij door jou gegeven
Hemel - water uit glasheldere wel,

Begoochling, droomgezicht, verbeeldingsspel.
Nu sta ook verder bij me: ik zal niet beven
In 't helse, onder je hemel die een even
En stil licht legt rondom mijn lotsbestel.

'k Vloek niet mijn hel, 'k zend hemel geen gebeden;
De tijd is rijp, wij moeten scheiden gaan
Maar heel mijn angst lost op in zekerheid:

'k Neem hel en hemel mede, in eeuwigheid
Verenigd in je beeld van nu af aan;
Jij was altijd toekomst van mijn verleden.