Verzamelde gedichten

[p. 106]

Rue de l'Écluse

In de nacht zijn plotsling de langgestorven
Oude gedachten weer wakkergeworden,

In lege straat van scheefgezakte huizen
Waar dreunt het onophoudelijke druisen

Van 't woelend zwarte sluiswater terzijde.
In deze straat stonden wij stil, en zwijgend

Namen wij afscheid voor het verder leven.
Leven - toen leefde ik nog, ik ben vergeten

Allang sindsdien, die vijfentwintig jaren,
Hoe men dat voelt. Terwijl we elkaar vergaten

Vergat ik ook mijzelf... Ik merk het komen
Van de ochtend koud aan 't waaien langs mijn ogen.

Maar de nacht is nog hier en rondom donker,
En nog spookt hier wat 'k dacht voorgoed verzonken.

De laatste sterrenbeelden schuiven dicht:
Signalen die de nacht bedekt met git.