Verzamelde gedichten

[p. 105]

Nocturne domestique

Het loodzwaar vlees slaat stroeve banden
Ter fine van 't bekend aspect;
Het golft en krimpt onder zijn handen
Terwijl de lichten zijn bedekt.
En achter stamelende woorden
Zwijgt onuitsprekelijk een ‘foei!’
- Nu rolt de Rijn weer langs zijn boorden,
Ontslagen van de winterboei.