Verzamelde gedichten

(1968)–Victor E. van Vriesland– rechtenstatus



[pagina 104]
Na een jaar Ik zie je nog, ik weet nog hoe je was, En ik kan niet begrijpen dat het was En nu voorbij is, van mij afgevallen. Ik blijf ontkracht, een schaduw is gevallen, En prevel maar je naam en kan niet leven, Zonder je sterven niet en leven niet. Ik ben alleen en bang als wie in droom Merkt dat hij droomt, en kan ontwaken niet, En blijft in zijn ontzetting machtloos loom. Doelloos en leeg zie ik de wereld aan En laat de wereld langs mij henengaan, - Voor immermeer verminkt door hunkering Naar jou terug, die slechts herinnering Gedeeltelijk en vervormd nog vatten kan; En dat is alles wat mij rest ervan, En dit verdriet is alles wat mij rest Als dierbaar eigenste, en ik vind geen rust Dan door het korte zelfbedrog waarin Ik mij oogluikende op je beeld bezin.