Verzamelde gedichten

[p. 103]

Klacht van een oude dagbladschrijver

Pour gagner sa vie, on perd ses raisons de vivre.
André Suarès

Begroet in mij, beklaag in mij
Wie in zijn opklaptwijfelaar,
Wat lot hem ook beschoren zij,
Maakt nooit een nodeloos gebaar.

Mijn uren zijn zo zwaar gevuld
Met loodlucht van de zetterij...
Dikker en witter, vol geduld,
Word ik een daaglijks vetter ei.

Wie heeft als ik gesnakt, gesnikt
In jeugds verdwaasde dronkenschap?
Maar als het leven het vertikt
Eten wij uit een houten nap.

Ik kom en doe mijn soepjas aan
En zet mij aan mijn schrijfbureau
En laat mijn jaren langs mij gaan -
O ja, God! het kan ook wel zó.